در این مقاله به ۶ راه برای پرورش خلاقیت کودکان میپردازیم:

برنه براون و سایر کارشناسان بینش هایی در مورد اینکه چگونه والدین و معلمان می توانند خلاقیت کودکان را تقویت کنند و در عین حال خلاقیت خود را تقویت کنند، به اشتراک می گذارند.

برنه براون، نویسنده پرفروش ، محقق و استاد دانشگاه هیوستون، در کودکی با خلاقیت احاطه شده بود. من در یک خانه گچی صورتی در نیواورلئان بزرگ شدم که مادرم همیشه سازنده آن بود. تمام پرده های خانه ما خانگی بود، تمام هنرهای خانه ما از ما بچه ها بود. من لباس هایی داشتم که با لباس های مادرم مطابقت داشت و با عروسک هایم همخوانی داشت.»

براون که دو دهه گذشته را صرف مطالعه شجاعت، آسیب پذیری، شرم و همدلی کرده است، می گوید: «من هرگز به خلاقیت به عنوان یک عمل جدا از خودم فکر نمی کردم. “انسان بودن، خلاق بودن است.”

با این حال، زمانی که خانواده براون به حومه هیوستون نقل مکان کردند، محیط براون ناگهان تغییر کرد. هیچ کس در آنجا لباس خانگی نپوشید. همه چیز از مرکز خرید بود.» 

«کسی که می‌توانست اسبی را نقاشی کند که بیشتر شبیه به یک اسب واقعی باشد، تنها کسی بود که «درست» در نظر گرفته میشد، در حالی که کسی که اسب سه سر جالب را با خال‌های آبی آبی نقاشی کرد، جالب نبود.»

براون دریافته است که انطباق – میل به ظاهر شدن مانند دیگران – یکی از قاتلان خلاقیت کودکان و بزرگسالان  است. یکی دیگر از آنها “زخم هنر” است : یک واکنش منفی به تلاش های خلاقانه شما، اغلب در دوران کودکی، که به قدری زخمی می شود که شما از این کار دست می کشید.

در مطالعات براون در مورد شرم ، 85 درصد از شرکت‌کنندگان می‌توانستند چیزی بسیار دردناک را به خاطر بیاورند و شرمی که باعث شد تصور آنها به عنوان یادگیرنده تغییر کند – تقریباً نیمی از زمان‌ها مربوط به خلاقیت است.

او می‌گوید: «نمی‌توانم به شما بگویم که چند نفر داستان حضور در یک کلاس درس یا با والدینی دارند که گفته‌اند «این چیزی به نظر نمی‌رسد» و به معنای واقعی کلمه هنرشان آسیب دیده است.

اما این تمام ماجرا نیست. حتی بیشتر از مصاحبه شوندگان براون، حدود 90 درصد، بزرگسالانی را به یاد می آورند که به آنها کمک کردند ارزش خود را ببینند. من نمی توانم تعداد معلمان و والدینی را به شما بگویم که این قطعات را به هم چسبانده اند و گفته اند: «این هنر است. شما یک لنز منحصر به فرد دارید. براون می‌گوید این متعلق به هیچ کس دیگری نیست.

بنابراین والدین و معلمان برای حمایت از رشد مثبت خلاقیت کودکان و دانش آموزان چه کاری می توانند انجام دهند؟ در اینجا شش دستورالعمل ساده آورده شده است.

• تعصبات خود را بشناسید

براون می گوید: «اولین کاری که باید برای رشد خلاقیت کودکان انجام دهیم این است که خودمان را درمان کنیم. “ما باید زخم های خود را در حوزه خلاقیت بشناسیم تا آنها را از دست ندهیم. . . . شما باید آنچه را که می خواهید ببینید، مدل کنید.»

پروفسور ران بگتو ، کارشناس شناخته شده بین المللی در زمینه خلاقیت در محیط های آموزشی، در دوران دانشجویی در مورد شعرهای خود دچار تضعیف خلاقانه شد. او می‌گوید: «اگر معلم شعر گفته بود، «هی، تو جان کیتس نیستی، اما بگذار به تو نشان دهم که چگونه آن را بهبود ببخشی… این‌ها چند سطر است که نویدبخش است»، این همه تفاوت را ایجاد می‌کرد. . شناخت علت زخم های هنری به او کمک کرد تا زمانی که خود معلم شد نسبت به خلاقیت جوانان حساس باشد.

پروفسور جیمز سی. کافمن ، نویسنده خلاقیت 101 و مزیت خلاقیت آینده ، توضیح می‌دهد که با مرتبط کردن خلاقیت با نوابغ، ما در تشخیص خلاقیت روزمره در خود و دیگران شکست می‌خوریم. ما ایده های ثابت خاصی در مورد خلاقیت داریم. بسیاری از مردم. . . او می گوید، خوب، خلاق شکسپیر، خلاق انیشتین را فرض کنید. اما همه این درجه‌بندی‌ها و سطوح خلاقیت وجود دارد. خلاقیت فقط مربوط به هنر نیست. برای هر چیزی که شامل فرآیند حل مسئله است، اعمال می شود.»

وندی فایرستون، روانشناس مدرسه با بیش از 35 سال تجربه کار با دانش آموزان K-12، با این موضوع موافق است. «انواع بسیاری از خلاقیت کودکان وجود دارد. این می تواند روشی باشد که کودک شما حیوانات عروسکی خود را برای ایجاد راحتی در تخت می چیند، یا اینکه چگونه با لباس های خود هماهنگ می شوند. به این ترتیب، مهم است که همه کودکان را خلاق بدانیم، حتی اگر به سمت هنر گرایش نداشته باشند.

• 
  

   از طرز فکر رشد حمایت کنید

  
  

با ” ذهن رشد “، کودکان معتقدند که می توانند توانایی های خلاق خود را از طریق تلاش بهبود بخشند، در حالی که با یک “ذهنیت ثابت”، آنها معتقدند که ویژگی های آنها تغییر ناپذیر است.

براون می‌گوید: برای کمک به بچه‌ها در پرورش این طرز فکر رشد و خلاقیت کودکان، «ما باید تلاش‌ها را به جای نتیجه تصدیق کنیم».

به جای اینکه به کودک بگویید نقاشی او زیباست، به عنوان مثال، توجه او را به جزئیات اطراف چشم یا سایه یک درخت، با اذعان به تمرکز و سختکوشی آنها، جلب کنید. اگر آنها داستانی نوشتند، برخی جزئیات طنین انداز در مورد شخصیت، محیط، یا انتخاب متفکرانه کلماتی که نشان دهنده مهارت های مشاهده ای یا تخیل زنده آنهاست را ذکر کنید – به جای اینکه فقط بگویید “عالی است!”، که بیشتر بر روی محصول تمرکز می کند تا روند.

آنی مورفی پل، نویسنده خبرنامه The Extended Mind و The Science of Creativity ، پیشنهاد می‌کند که از برچسب زدن به فرزندانمان به عنوان خلاق یا غیر خلاق خودداری کنیم. «به عنوان یک کودک، شما نشانه های خود را از افراد بزرگ زندگی خود می گیرید و تصور می کنید هر طور که به شما برچسب بزنند درست است. حتی ممکن است خودتان کاوش نکنید و متوجه نشوید که آیا خلاق هستید یا نه. اما من فکر می‌کنم این نیز می‌تواند مضر باشد که به شما برچسب خلاق نیز داده شود، احساس فشار برای عمل به این ایده، یک ایده ثابت از اینکه شما چه کسی هستید.»

Firestone معتقد است که طرز فکر رشد و خلاقیت کودکان دست به دست هم می دهند. “داشتن طرز فکر رشد به معنای حفظ انعطاف پذیری در فرآیند تفکر است. بنابراین اگر همه چیز مطابق میل شما پیش نمی رود یا می خواهید چیز جدیدی را امتحان کنید، احساس آزادی می کنید که آن مسیر را انتخاب کنید. بخشی از خلاقیت کودکان تشخیص این است که جایگزین هایی برای موقعیت ها وجود دارد و نیازی نیست که نتیجه هر بار یکسان باشد.

• شکست ها و شکست ها را دوباره چارچوب بندی کنید

بگتو می‌گوید: «شما با شکست مواجه خواهید شد. او این شعار را پیشنهاد می‌کند، «این ممکن است کارساز نباشد، اما ما از آن درس می‌گیریم» – «زیرا اگر از آن درس بگیرید، از قبل یک برد است، حتی اگر شکست بخورد.»

تجربه شکست و موانع در هر سنی دردناک است، اما برای بچه ها می تواند ویرانگر باشد. والدین و معلمان می توانند تفاوتی اساسی در کمک به بچه ها ایجاد کنند تا نه تنها از این تجربیات برگردند، بلکه از آنها نیز رشد کنند.

«خلاقیت کودکان با توانایی ما برای بهبودی، بهبودی و رشد بعد از اتفاقات بد ارتباط دارد. کافمن می‌گوید: اگر یک بازی آنطور که انتظار می‌رفت پیش نرود، یک رهبر یا مربی می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا دوباره چارچوب‌بندی کنند – به تجربه متفاوت فکر کنند – و از آن یاد بگیرند تا به آنها در ادامه راه کمک کند.

برای مثال، اگر یک رقصنده در طول یک رسیتال، روال را به هم بزند، یک قالب مجدد خلاق ممکن است شامل بحث در مورد چگونگی تقسیم حرکات به سکانس های کوچکتر و خاطره انگیزتر در دفعه بعد و همچنین تمرین روتین برای بازیابی اعتماد به نفس باشد.

• مراقب پاداش ها باشید

اگرچه منطقی است که فرض کنیم پاداش‌ها انگیزه‌دهنده هستند، اما با توجه به خلاقیت کودکان می‌توانند نتیجه معکوس داشته باشند. کافمن توضیح می دهد که تحسین در واقع می تواند علاقه ذاتی کودک شما را منصرف کند، زیرا این فعالیت با پاداش همراه می شود.

کافمن توضیح می دهد: «مشهورترین مثال زمانی است که پیتزا هات تبلیغی برای ارائه پیتزای تابه شخصی رایگان برای خواندن تعداد معینی کتاب داشت. «آنچه که در نهایت اتفاق افتاد این بود که بچه‌هایی که مطالعه را دوست نداشتند برای پیتزا خواندند، و بچه‌هایی که خواندن را دوست داشتند، آموزش دیدند، خوب، دلیل اینکه شما مطالعه می‌کنید، گرفتن این پیتزا است. هنگامی که تبلیغات متوقف شد، بچه‌هایی که در ابتدا برای لذت مطالعه می‌کردند کمتر احتمال داشت که بخوانند.»

بنابراین این بدان معناست که انواع خاصی از جوایز – مانند گرفتن آب نبات برای تمرین پیانو یا یک جفت گوشواره جدید برای پختن کیک تولد خواهر و برادر – در واقع می‌تواند انگیزه بچه‌ها را از خلاقیت منصرف کند.

کافمن می‌گوید: «اگر پاداش به شایستگی در آن زمینه مرتبط باشد، متفاوت است. “اگر کودکی دارید که عاشق نقاشی کردن است و یک مجموعه بسیار زیبا از مداد رنگی برای او تهیه می کنید، به علاقه و تلاش او پاداش می دهید.”

• به لحظات خلاقانه خرد گوش دهید

در کتاب کشتن ایده ها به آرامی؟ بگتو تأثیر لحظات خرد خلاق را مورد بحث قرار می دهد که او آن را به عنوان «لحظه های کوتاه و غافلگیرکننده پتانسیل خلاقانه که در روال های روزمره، عادت ها و تجربیات برنامه ریزی شده ظاهر می شود» تعریف می کند.

آنها ممکن است به شکل یک دانش آموز باشد که یک مسئله را به گونه ای متفاوت حل می کند، برای گفتن چیزی خارج از موضوع صحبت می کند، یا یک نظریه، قطعه یا مسئله را به گونه ای تفسیر می کند که با آنچه برنامه درسی تجویز می کند متفاوت باشد.

آنچه مهم است این است که دانش آموزان را صرفاً اخراج نکنید، بلکه بیشتر گوش کنید. این نکته مهمی برای رشد خلاقیت کودکان است.

بگتو می‌گوید: «لحظه‌های کوچک به‌ویژه در محیط‌های دانشگاهی زمانی اتفاق می‌افتند که پاسخ، دیدگاه یا رفتار درستی وجود دارد که به دنبال آن هستیم». وقتی دانش آموزی با چیزی غیرمنتظره مواجه می شود، ممکن است وسوسه شوید که فوراً آن را تصحیح کنید و نگران باشید که کاوش آن زمان زیادی می برد یا اینکه دانش آموز عمداً کلاس را مختل می کند. اما او می‌گوید: «اگر یک دقیقه وقت بگذارید، ممکن است ایده‌ای را کشف کنید که به درک دیگران، از جمله ایده شما کمک می‌کند».

همچنین بخوانید: کوچینگ کودکان

• کنجکاوی و تجربیات جدید را تشویق کنید

محققان دانشگاه باث در بریتانیا دریافتند افرادی که برای تجربه‌ها و ایده‌های جدید باز هستند خلاق‌تر از افرادی هستند که اینگونه نیستند. والدین و معلمان می توانند حس کنجکاوی و تجربیات جدید را به روش های بی پایان، از گشت و گذار گرفته تا موزه ها، مراکز فرهنگی، و پارک ها القا کنند. برای امتحان کردن غذاهای ناآشنا، ورزش های جدید یا ابزار. کافمن می‌گوید: «حتی تغییرات بسیار ساده در یک روتین شبانه، چه انجام یک بازی رومیزی جدید یا کمک به پختن شام، می‌تواند به عادی‌سازی تازگی کمک کند».

Firestone می‌گوید: «آنچه باید انجام دهیم این است که به انگیزه‌های کودکان نگاه کنیم، عشق به یادگیری را بیاموزیم و به کودکان انگیزه دهیم که بیشتر نگاه کنند. “اگر به آنها کمک کنیم کلاه های مختلف را امتحان کنند، ببینیم چه چیزی مناسب است و فرصت هایی برای کمک به آنها فراهم کنیم، آنها با آن می دوند. سپس کار والدین تبدیل به تسهیل و راهنمایی می شود.»

براون سنت های خانواده اش را به عنوان سازندگان ادامه داده است. ما در اینجا خلاقیت کودکان را جشن می گیریم و در مورد آن بسیار مصر هستیم. هنر بچه های من در تمام خانه قاب شده است. پسرم گیتار می‌زند و هر وقت بتوانیم او را می‌بریم تا موسیقی زنده ببینیم. دختر من … خوب، شما یک کاردستی را نام ببرید و او آن را انجام می دهد. زمانی که الن کلاس دوم بود، یک باشگاه کتاب مادر و دختر راه اندازی کردیم. و به ازای هر کتابی که هنگام ملاقات می‌خواندیم، یک پروژه کاردستی برای نمایش آن کتاب می‌سازیم.»

براون به‌عنوان فردی که اغلب با نظارت عمومی مواجه می‌شود، تشخیص می‌دهد که «هیچ چیز آسیب‌پذیرتر و شجاع‌تر از این نیست که کار خود را در دنیا به نمایش بگذارید. مشکل این است که شما باید به اندازه کافی باز باشید تا بتوانید خلق کنید، و آنقدر متفکر باشید که فقط اجازه دهید نظراتی که واقعاً مهم هستند وارد شوند.”

درک اینکه چه چیزی خلاقیت کودکان را مهار می کند به همان اندازه مهم است که بدانید چه چیزی به رشد آن کمک می کند. اجازه دادن به کودکان برای کشف، تلاش (و دوباره تلاش) بدون ترس از شکست، دنبال کردن تجربیات جدید و بهره بردن از انگیزه درونی خود به آنها کمک می کند تا نه تنها به متفکرانی خلاق تبدیل شوند، بلکه به افرادی انعطاف پذیرتر و با مدبر تبدیل شوند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر و اجرای طرح کوچینگ به تلگرام و اینستاگرام ما سر بزنید.